Cały mniszek lekarski jest jadalny, ale wiele osób nie wie, że jego korzenie kryją w sobie prawdziwy skarb.

Mniszek lekarski leczy obrzęki:  Awicenna leczył również obrzęki serca i nerek mlecznym sokiem z mniszka lekarskiego i zalecał go na obrzęki i zastoje żylne. W starożytnej Rosji mniszek lekarski ratował mieszkańców północy przed szkorbutem i żółtaczką.

Mniszek lekarski jest bogaty w przeciwutleniacze, które chronią przed cukrzycą i rakiem. Ma korzystny wpływ na metabolizm wody i soli oraz przyspiesza rekonwalescencję po udarze.

W medycynie ludowej wyciągi, napary i nalewki z korzeni mniszka lekarskiego stosowane są w leczeniu różnych chorób: schorzeń śledziony, trzustki i tarczycy, wysokiej kwasowości, obrzęku węzłów chłonnych, zaparć, czyraczności i wysypek skórnych.

Kwiat słonecznika zapobiega otyłości, marskości wątroby, niszczy kamienie żółciowe i oczyszcza przewody żółciowe, leczy wątrobę, zapalenie żołądka, niedobór witamin, poprawia apetyt i trawienie.

Proszek z korzenia mniszka lekarskiego leczy rany, oparzenia i wrzody. Wywar z kwiatów jest stosowany na bezsenność i wysokie ciśnienie krwi. Duże ilości magnezu leczą nerwy i serce oraz zwiększają poziom hemoglobiny we krwi.

Skład chemiczny. Korzeń mniszka lekarskiego zawiera do 10% gorzkiej substancji taraksacyny, związki triterpenowe: tarakserol, taraksasterol itp.; sterole: P-sitosterol i stigmasterol; flawonoidy: kosmozyna, luteolina-7-glukozyd; do 24% inuliny; do 3% gumy, oleju tłuszczowego itp.

We Francji, Austrii, Holandii, Niemczech, Indiach, Japonii i Stanach Zjednoczonych mniszki lekarskie są uprawiane na specjalnych plantacjach. Francuzi używają ich do robienia leczniczych sałatek, dżemów, wina i pikli.