Co je mój 72-letni sąsiad? Nie ma cukrzycy, ciśnienia ani bólu

Są ludzie, którzy intrygują równie mocno, co fascynują. Widzisz ich przechodzących ulicą, ich krok jest lekki, spojrzenie żywe, cera promienna… i zastanawiasz się: jak oni to robią? Nie wyglądają, jakby mieszkali na siłowni lub w kuchni makrobiotycznej, ale emanują spokojem i energią. Nathalie, zwana przez przyjaciół Niną, ma 72 lata i jest jedną z takich kobiet. Jest moją sąsiadką i patrząc na nią, można by przysiąc, że odkryła sekretne źródło młodości. A jednak… wszystko zaczyna się na talerzu.
Śniadanie: lekkie, ale mądre

Żegnajcie tosty z masłem i soki przemysłowe. Dzień u Niny zaczyna się słodko i prosto: gorące płatki owsiane, czasem z wodą, czasem z mlekiem roślinnym lub lekkim, a do tego szczypta siemienia lnianego, by rozpieścić jej układ pokarmowy i tętnice. Czasami zamienia je na kawałek puree migdałowego, które jest dobre dla serca, ma działanie przeciwzapalne i nie wpływa na poziom cukru we krwi. Nietrzeźwy? Dobrze dobrany napar – rumiankowy, miętowy lub ziele wierzby – łagodnie pobudza organizm. Jego złota zasada na poranek: żadnego nadmiaru tłuszczu, trzustka nie lubi zaczynać dnia przeładowana.